Materia górska I - obraz z serii "Górska materia", dostępny
Stojąc twarzą w twarz z górą, nie skupiam się na całości, panoramicznym widoku góry, lecz patrzę na jej fragment oczami wspinacza, wchodzącego w fizyczny kontakt z pewnym jej namacalnym fragmentem - poprzez bezpośredni kontakt ze skałami, poleganie na ich stabilności, wykorzystywanie pęknięć i zagłębień, balansując gdzieś pomiędzy szczytem a pustką. Choć wspinaczka ma zazwyczaj wybrany cel – zdobycie szczytu, odsłonięcie jakiegoś widoku, to właśnie ścieżka – nieświadome skanowanie skał, konstrukcji i materii tak naprawdę składa się na spotkanie z górą.
***
"Model przestrzeni wyznaczany jest tu przez cechy takie jak labiryntowość, napięcie rysujące się pomiędzy pozorną rozległością a klaustrofobicznym zamknięciem, ograniczenie zmysłów percepcji przebywającego w obrębie tej przestrzeni bohatera, rozmycie konturów i kształtów, wytłumienie bądź wyeksponowanie nieznanych, niepokojących dźwięków. Zwraca tu także uwagę swego rodzaju zagęszczanie i domykanie przestrzeni. Pozornie otwarte tereny górskie stają się w tym ujęciu pułapką, której nie sposób opuścić – choć przestrzeń otaczająca bohaterów zdaje się nie mieć końca, niepostrzeżenie ten rozległy teren zacieśnia się wokół nich i zaczyna więzić. Po wkroczeniu w góry bohaterowie są otaczani, a następnie w niepojęty sposób osaczani, przez lasy, ogromnej wielkości głazy, wyrastające znikąd półki skalne, jaskinie i korytarze. Wszystkie te elementy zdają się układać w chaotyczny, nieprzebyty labirynt, jakby celowo zwodzący i mylący przybyszów. (...) Stosunkowo łatwo jest wejść na na alpejskie szczyty, ale znacznie trudno je opuścić, tak jakby wkroczenie na ich teren uruchamiało jakiś sekretny mechanizm, niepozwalający ofierze uciec." Halina Kubicka, „Alpejska przestrzeń grozy w opowiadaniu E.F. Bensona The Horror-Horn” w „Góry – Literatura – Kultura”
Szczegóły techniczne:
Materia górska I, 200x140cm, akryl na płótnie, 2024, dostępny
Obraz należy do serii "Górska materia"
Komentarze
Prześlij komentarz